டக் என்று ஹீரோ கோட்டை மாட்டிக் கொண்டு, சிக் என்று ஹீரோயின் ஸ்கர்ட்டை போட்டுக்கொண்டு வெளிநாட்டு லொக்கேஷனுக்கு பறந்து பறந்து பாடியது மறைந்து கம்மியான வெளிச்சத்தில் ஒரு போர்வை காஷ்டியூமில் கட்டிலில் உருண்டு புரண்டு மூக்கும் மூக்கும் மத்ததும் மத்ததும் உரச, உரச பாடுவதே தற்போதைய டூயட் டிரன்ட்டாக இருக்கிறது. விரசம் ஆடை குறைப்பு ஆற்பாட்டம் எதுவுமில்லாத அழகான டூயட்டை பார்த்து ரசிக்க வேண்டுமானால் ராமராஜன் காலத்திற்கு பின்னோக்கி பயணிக்க வேண்டும் அல்லது நம்ம பார்டரை கொஞ்சம் தாண்ட வேண்டும்.
அல்ட்ரா மாடர்ன் கொஞ்சம் எட்டிப் பார்த்தாலும், எதார்த்த சினிமாக்கள் மலையாளத்தில் இன்றுவரை வந்துகொண்டுதான் இருக்கின்றன. அந்த திரைப்படங்களைப் போலவே பாடல்களும் எதார்த்தமாகவே இருக்கின்றன. கட்டில் அலங்காரம் அங்கு இல்லை. டூயட் பாட அவர்களுக்கு வெளிநாட்டிற்குச் செல்ல வேண்டும் என்ற அவசியம் ஏற்படுவதில்லை, கடவுளால் ஆசிர்வதிக்கப்பட்ட அந்த ஊரில் லொக்கேசனுக்கும் பஞ்சமில்லை, பக்கத்து தெருவிற்கு சென்று அழகான பாடலை காட்சிப்படுத்தி விடுகிறார்கள். அந்த இயற்கையோடு அழகியலில் நிறைந்த பாடல்கள் கேட்பதற்கு மட்டுமில்லாமல் பார்ப்பதற்கும் பரவசமூட்டுபவை. அப்படி, அடியேன் ரசிக்கும் சில மலையாள கரையோர டூயட் பாடல்கள் இவை தங்களின் பார்வைக்கும்.
